Vlucht naar het noorden van Myanmar

Vlucht naar het noorden van Myanmar
Vandaag vliegen we vanaf Yangon richting het noorden van Myanmar, waar tot het einde van de vakantie zullen blijven. Onze vlucht vertrekt al om zes uur, dus om half vijf staat onze bus op ons te wachten. De eerste paar uur van de avond en nacht heb ik redelijk goed geslapen, vanaf een uur of 2 ben ik al wakker. In kleine etappes heb ik een lauw blikje cola opgedronken, hopelijk blijft dat erin.
Ik pak tegen vier uur mijn tas snel in, alles wordt erin gepropt, neem een snelle douche en trek wat kleding aan met een lekker dik vest, want gisteren in de bus had ik het ijskoud. Net voordat ik naar beneden wil gaan, spoed ik me nog even naar de badkamer, maar het blijft gelukkig alleen bij een neiging.
Van lamlendigheid sleep ik mijn tas naar de lift, en gelukkig staan er in de lobby van die aardige jongens te wachten om mijn tas naar de bus te brengen. De busrit duurt niet lang, maar ik voel me weer beroerder worden. Op het vliegveld ga ik er maar ff bij zitten totdat we door de security moeten. Daarna kan ik amper nog op mijn benen staan, dus ik ga maar ff op de bankjes liggen wachten totdat het over is.
Wonder boven wonder gaat de vliegreis naar Mandalay redelijk goed, maar ja dan zijn we er nog niet. Een zes uur durende busrit staat me nog te wachten. De bus die ons staat op te wachten, is precies berekend op 21 personen, dus mijn plannetje om voor die zes uur weer op de achterbank te gaan liggen, mislukt. De bus is ook erg krap, dit worden zes lange uren. Bij een stalltje kunnen we even wat fruit en drinken halen en mijn eerste voedsel, twee mandarijntjes blijven erin.
Onderweg komen we weer in een grote optocht van een heel dorp terecht die weer allemaal donaties leveren aan het klooster, het is een prachtig en kleurrijk gezelschap en zodra we de kans krijgen stoppen we even om foto’s te maken.
We hebben onderweg nog een koffiestop en een lunchstop, enkel wat droge witte rijst krijg ik naar binnen toe en tegen het einde van de middag komen we in Hsipaw aan. Hsipaw is een leuk dorpje waar zoals de Lonely Planet zegt veel backpackers langer dan de bedoeling was blijven hangen. We logeren in Mr. Charles Guesthouse, we verblijven heir twee nachten, dus mooi de tijd om even de was te doen. Dat blijkt nog wel een uitdaging. Ik krijg gelukkig de volgende dag mijn wasgoed netjes terug, maar bij anderen blijkt er verwarring te zijn over verkeerde kamernummers, was wat weg is, etc. Uiteindelijk krijgt toch iedereen terug wat hij of zij ingeleverd had.
’s Avonds eten we met zijn allen bij Mr. Food. Mijn eetlust is nog steeds weg, dus meer dan een kwart bord met nasi krijg ik helaas niet weg. Hopelijk gaat het na een goede nachtrust morgen weer wat beter. Want vrijdag is ook de tweedaagse trekking en daar wil ik heel graag aan mee doen.
We zullen het zien.