Via Kaukme met de trein over Gotheik viaduct.
Blijf op de hoogte en volg Chantal
09 November 2014 | Myanmar, Hsipaw
Via Kaukme met de trein over Gotheik viaduct naar Pyin Oo Lwin
Vandaag hebben we weer een reisdag. Gelukkig begint deze dag niet al te vroeg. Vorig jaar in India was het iedere dag om zes uur wegrijden, hier is het een stuk relaxter.
We gaan vandaag over de één na hoogste viaduct van de wereld, de Gotheik viaduct (318 feet), met de trein. Dit viaduct is in 1901 gebouwd en in 1990 gerenoveerd.
Om 11 uur lopen we met zijn allen naar het stationnetje van Kaukme. De bagage wordt in een tuk tuk vooruit gebracht, goed geregeld, dat scheelt weer een enorm gesjouw. Om half 12 vertrekt de trein en de totale rit, door bergen en platteland zal zo’n 5 uur duren, waarbij op ongeveer de helft van de reis, het hoogtepunt, de Gotheik viaduct, aangedaan wordt.
We hebben gereserveerde plaatsen, in de upperclass. Dat zijn beste stoelen, wel wat verouderd, maar het zit prima. Het valt ons alleen op dat er zoveel groen, takken en bladeren, in de trein liggen. Als we eenmaal rijden komen we er al snel achter hoe dit kan. We gaan vaak zo dicht langs struiken heen, dat er halve bomen in de trein, door de open ramen, heen komen.
Naast ons, en enkele andere buitenlandse toeristen, zit er ook een echte Birmees in de upperclass. Volgens mij, voor dit traject in ieder geval, een erg bekend persoon. Het spoorwegpersoneel vliegt voor hem. Hij krijgt te eten, als de deur dicht moet, knipt ie bijna een keer met zijn vingers om dat duidelijk te maken. Op een volgend stationnetje komen ze met thee naar binnen gerend, een echt VIP-behandeling dus.
We rijden door een schitterend landschap, bergen, rijstvelden, sawa’s, sesamvelden, Myanmar is een erg kleurrijk land. En na zo’n twee uur doemt dan eindelijk de beroemde Gotheik viaduct op in de verte. De trein gaat langzamer rijden, zodat we wat foto’s kunnen nemen. We gaan nog twee tunnels door de bergen door en dan staan we voor het viaduct. Heel langzaam rijden we erover heen. Je moet echt geen hoogtevrees hebben, want als je uit het raampje naar beneden kijkt, zie je ergens in de verte een riviertje stromen. Pfffff wat is dat hoog. Ik kijk maar snel weer recht vooruit naar al dat moois.
Tegen half vijf komen we dan in Pyin Oo Lwin aan. Hier zullen we één nachtje blijven slapen, om vervolgens door te reizen naar Mandalay. We slapen in het Royal Parkview Hotel. Een schitterend complex, met ook eindelijke goede WiFi. Echter, het uploaden van mijn reisverhalen lukt net als in Yangon ook hier niet. Een tussenstap e-mailen naar Nederland en ze laten plaatsen door mijn vader is dus noodzakelijk. Meer hobbels op de weg maakt het natuurlijk nog spannender, Microsoft heeft bedacht dat er verdachte activiteiten rondom twee emailadressen zijn, dus inloggen is al een hele uitdaging. Hopelijk kan ik jullie gewoon op de hoogte blijven houden.
Oja, ’s avonds eten we in een heel leuk restaurant, Club Terrace, voor Birmese begrippen een duur restaurant. Ik heb een heerlijk kipcurry met kokosnoot en basilicum en een pineapple juice en moet het bedrag van 7 dollar neertellen. Inderdaad als je dat vergelijkt met andere avonden waar we 4 of 5 dollar kwijt zijn, is dit inderdaad een luxe restaurant
Vandaag hebben we weer een reisdag. Gelukkig begint deze dag niet al te vroeg. Vorig jaar in India was het iedere dag om zes uur wegrijden, hier is het een stuk relaxter.
We gaan vandaag over de één na hoogste viaduct van de wereld, de Gotheik viaduct (318 feet), met de trein. Dit viaduct is in 1901 gebouwd en in 1990 gerenoveerd.
Om 11 uur lopen we met zijn allen naar het stationnetje van Kaukme. De bagage wordt in een tuk tuk vooruit gebracht, goed geregeld, dat scheelt weer een enorm gesjouw. Om half 12 vertrekt de trein en de totale rit, door bergen en platteland zal zo’n 5 uur duren, waarbij op ongeveer de helft van de reis, het hoogtepunt, de Gotheik viaduct, aangedaan wordt.
We hebben gereserveerde plaatsen, in de upperclass. Dat zijn beste stoelen, wel wat verouderd, maar het zit prima. Het valt ons alleen op dat er zoveel groen, takken en bladeren, in de trein liggen. Als we eenmaal rijden komen we er al snel achter hoe dit kan. We gaan vaak zo dicht langs struiken heen, dat er halve bomen in de trein, door de open ramen, heen komen.
Naast ons, en enkele andere buitenlandse toeristen, zit er ook een echte Birmees in de upperclass. Volgens mij, voor dit traject in ieder geval, een erg bekend persoon. Het spoorwegpersoneel vliegt voor hem. Hij krijgt te eten, als de deur dicht moet, knipt ie bijna een keer met zijn vingers om dat duidelijk te maken. Op een volgend stationnetje komen ze met thee naar binnen gerend, een echt VIP-behandeling dus.
We rijden door een schitterend landschap, bergen, rijstvelden, sawa’s, sesamvelden, Myanmar is een erg kleurrijk land. En na zo’n twee uur doemt dan eindelijk de beroemde Gotheik viaduct op in de verte. De trein gaat langzamer rijden, zodat we wat foto’s kunnen nemen. We gaan nog twee tunnels door de bergen door en dan staan we voor het viaduct. Heel langzaam rijden we erover heen. Je moet echt geen hoogtevrees hebben, want als je uit het raampje naar beneden kijkt, zie je ergens in de verte een riviertje stromen. Pfffff wat is dat hoog. Ik kijk maar snel weer recht vooruit naar al dat moois.
Tegen half vijf komen we dan in Pyin Oo Lwin aan. Hier zullen we één nachtje blijven slapen, om vervolgens door te reizen naar Mandalay. We slapen in het Royal Parkview Hotel. Een schitterend complex, met ook eindelijke goede WiFi. Echter, het uploaden van mijn reisverhalen lukt net als in Yangon ook hier niet. Een tussenstap e-mailen naar Nederland en ze laten plaatsen door mijn vader is dus noodzakelijk. Meer hobbels op de weg maakt het natuurlijk nog spannender, Microsoft heeft bedacht dat er verdachte activiteiten rondom twee emailadressen zijn, dus inloggen is al een hele uitdaging. Hopelijk kan ik jullie gewoon op de hoogte blijven houden.
Oja, ’s avonds eten we in een heel leuk restaurant, Club Terrace, voor Birmese begrippen een duur restaurant. Ik heb een heerlijk kipcurry met kokosnoot en basilicum en een pineapple juice en moet het bedrag van 7 dollar neertellen. Inderdaad als je dat vergelijkt met andere avonden waar we 4 of 5 dollar kwijt zijn, is dit inderdaad een luxe restaurant
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
