Vrije dag in Mandalay.

Vrije dag in Mandalay.
Het is hier erg warm, gelukkig een iets minder vochtige warmte dan in Yangon, maar nog steeds heet.
Het plan is om Mandalay op de fiets te gaan verkennen. Maar omdat we de komende twee dagen ook al gaan fietsen, besluiten we toch maar om een tuktuk-truck voor een dag te huren. Kost 5 dollar p.p. en we kunnen er met zijn 7-en in. Een andere groep neemt ook de tuktuk en er zijn ook drie diehards + de reisleider die Mandalay vandaag toch op de fiets gaan verkennen…respect.
We leggen de tuktuk-rijder uit wat we allemaal willen zien, en we zetten eerst koers richting het zuiden van Mandalay. We bezoeken daar als eerst een teakhouten-pagode. Het is er erg rustig, dus we kunnen op ons gemak rond kijken. Erg mooi om het houtsnijwerk van de pagode te zien. Daarna gaan we richting de jademarkt. Buiten de markt staan echt duizenden scooters, als we de markt oplopen zien we van wie de scooters zijn. Wat een drukte, en bijna allemaal mannen. We doorkruisen de markt en zien zo helemaal het proces van een groot stuk jade tot aan dat het een sieraad wordt. Erg interessant om te zien.
Onze volgende stop is Mahamuni Paya. Dit is een pagode waar de mannen stukjes goud op een Boeddha plakken. De vrouwen mogen alleen toekijken. Je kan ook echt zien dat de vorm van de Boedhha veranderd. Bij deze pagode heb je heel veel kraampjes met van alles en nog wat. Het meeste is echt prulwerk, maar ze verkopen ook houtsnijwerk en hier koop ik een erg mooie monnik uit hout gesneden. Mandalay staat naast zijn houtsnijwerk en jade ook bekend om zijn goudslagerij, dus een bezoekje aan zo’n goudslagerij mag dus niet ontbreken. Wat een zwaar werk is dat. Jongens die zes uur lang op een klompje staan te rammen, waar blaadjes goud in liggen. Deze blaadjes met goud kun je kopen en die worden dus ook gebruikt om bijvoorbeeld op die Boeddha of op de Gouden Rots (waar we de eerste week waren) te plakken.
Dan is het lunchtijd. We hebben gelezen dat City Café een leuk tentje is waar je ook westers kan eten. Na al die noedels en rijst best eens lekker voor de afwisseling. Het is half 1 geweest en we spreken met de tuktuk chauffeur af dat hij ons een uur later, tegen kwart voor 2 weer komt ophalen. Het eten is lekker, kipburger met frietjes. Om kwart voor twee staan we netjes buiten in de zon te wachten, maar geen tuktuk te zien. We wachten en wachten, het personeel komt al eens informeren of we een taxi willen, maar ja we hebben met die tuktuk chauffeur afgesproken voor de hele dag. We vragen een ober te bellen naar ons hotel, via hen hebben we ook de tuktuk geregeld, maar qua communicatie loopt het niet helemaal. We besluiten tegen half drie dus maar richting het paleis te lopen, wat niet zo ver van het City Café vandaan is, en ja hoor als we er bijna zijn, komt ineens onze chauffeur aangereden. We hadden anderhalf uur gezegd zei ie, dan was ie nog steeds te laat  we spreken maar met hem af dat we nu naar het paleis lopen en dat hij daar blijft wachten.
Het paleis is ook de moeite waard, een erg lange oprijlaan en mooie gebouwen, en een uitkijktoren. Het leukste is nog wel dat een lokale of nationale zanger uit Myanmar daar net en clip opneemt. De take wordt in één keer opgenomen, is de bedoeling, totdat er een toerist door het beeld loopt . Het grappige is dat ie playbackt, tot de laatste regels….oke, hij had dus beter kunnen blijven playbacken 
Onze laatste twee bezoeken zijn aan het Shwe In Bin Kyaung klooster, teakhouten klooster, ook weer erg mooi hoe gedetailleerd het hout is uitgesneden en we eindigen bij Kuthodaw Stupa. Hier wordt het grootste boek ter wereld bewaard.
’s Avonds eten we heerlijk gemakkelijk in het hotel en ga ik op tijd naar bed, want de komende twee dagen zullen we de omgeving van Mandalay onveilig maken met fietsen.