Verkenning door Bagan

Verkenning door Bagan
Voor vanochtend staat een excursie die je bij boeking kon bijboeken op het programma. Met paard en wagen Bagan verkennen, “Beleef Bagan”. Niet iedereen heeft deze excursie bijgeboekt, dus zij gaan met de reisleider Bagan op de fiets verkennen. Wij worden door onze lokale gids, Nike, op sleeptouw genomen.
De tempelvlakte van Bagan wordt afgewisseld met pagodes en tempels. Het verschil tussen deze twee is dat een pagode geen ingang heeft, maar je er alleen omheen kunt lopen. Een tempel daarentegen kan je wel binnengaan en meestal tref je daar een boeddhabeeld aan.
We bezoeken deze ochtend de belangrijkste tempels van Bagan, zoals Ananda, Sulamani, Dhammayangyi en Thatbyinyu. Iedere tempel heeft weer haar eigen schoonheid en kenmerken. We krijgen iedere keer ruimschoots de tijd om de tempel te bezichtigen en de gids vertelt er van alles bij. Dat geeft de paarden ook de kans om met de warmte wat uit te rusten in de schaduw. Natuurlijk zijn de bekendste tempels ook een bron voor verkopers van van alles en nog wat, en ja natuurlijk bezwijk ik weer voor een aantal dingen, waaronder een schitterend schilderij met monniken erop.
Tegen een uur of één zit onze excursie erop. Sommige laten zich meteen naar het hotel brengen en ik ga met nog een paar anderen richting “food street” om even te lunchen. Daarna lopen we terug naar het hotel. Het is nu ook vrij warm aan het worden en wat is er dan lekkerder dan de middag door te brengen aan het zwembad. De Nederlanders confisqueren dus het hele zwembad met een strandbal, iets waar sommige Duitsers niet blij mee zijn ;-).
Tegen half vijf is het tijd om fietsen te huren en richting de zonsondergang te gaan op één van de tempels. Met een groepje gaan we op weg, we zijn nog geen 400 meter op weg of de eerste heeft al een lekke band. Als we toch verder willen fietsen, springt mijn ketting eraf. Omdat het een dichte kettingkast is, kan ik er niets aan doen. Ik zeg dus maar dat de rest door moet rijden, want anders missen we de zonsondergang allemaal en ik loop terug naar het hotel….wel een beetje pissed off. Ik vertel wat er aan de hand is en ik krijg meteen mijn 2000 kyat terug (2 dollar). Ik loop er snel mee naar de overkant van de weg en kan daar nog een e-bike huren voor 4000 kyat. Omdat ik vroeger nooit brommer heb gereden, is alle begin lastig ;-), maar al snel heb ik het helemaal door en scheur ik de weg af. Ik heb geen idee waar mijn groepje heen is gegaan, dus onderweg hou ik alle Birmezen aan om te vragen waar de dichtstbijzijnde tempel is om de zonsondergang te zien, want de tijd begint wel een beetje te dringen. Ik wordt alle kanten opgestuurd, ik ga op een gegeven moment maar van de verharde weg af, scheur over zandweggetjes, en ook erg mulle zandweggetjes, waardoor ik de bosjes soms van erg dichtbij zag J. Uiteindelijk vind ik een tempel waar ik op kan klimmen en zie ik alsnog een mooie zonsondergang.
Bij de tempel zie ik nog een jongen die ik ’s ochtends ook schilderijen heb zien verkopen. Hij wil me natuurlijk iets verkopen. Ik zeg dat ik geen tijd heb, maar dat ik morgen weer richting de tempels ga en als ik hem dan zie, wel even zal kijken. (met het idee dat ik hem toch niet zou zien, wel dus ;-) )
In de schemering red ik het weer naar de geasfalteerde weg te komen. Als de zon hier eenmaal onder is, is het ook erg snel donker. Door de vliegen en muggen heen bereik ik ‘bijna’ zonder kleerscheuren het hotel weer.